مرد درویش

( مَردِ دَرْویش )

{ مَر + دے + دَر + ویش (ی مجہول) }

( فارسی )

١ - دنیا سے بے نیاز شخص، اللّٰہ کی خاطر درویشی اختیار کرنے والا، فقیر آدمی، بے پرواہ آدمی، سالک، تارک الدنیا۔