بیخ کنی

( بیخ کَنی )
{ بیخ (ی مجہول) + کَنی }
( فارسی )

تفصیلات

اسم کیفیت
١ - نیست و نابود کرنے ا عمل، اصل نسل کا استیصال کرنے کی حالت، نقصان پہنچانا۔